زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، بیش از ۵۰ روز است که از حق تماس تلفنی با خانواده خود محروم شده است. این محرومیت از ۱۶ مردادماه، به دلیل انتشار نامه‌ای از سوی مریم در حمایت از زندانی سیاسی پخشان عزیزی و به دستور مقامات زندان آغاز شد. طی این مدت، تنها یک بار ملاقات کابینی در اواخر شهریورماه به او داده شد.
مریم سادات یحیوی پیشتر در ۱۱ آبان‌ماه ۱۳۹۳ توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شد. پس از اتمام بازجویی‌ها با قید وثیقه آزاد شد. اما توسط دادگاه انقلاب به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی» مجموعاً به ۹ سال حبس محکوم گردید که این حکم در دادگاه تجدیدنظر به یک سال کاهش یافت.
او در تاریخ ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۲ برای اجرای حکم خود به زندان اوین منتقل شد.
محرومیت از تماس و ملاقات زنان زندانی در اوین پس از دو تحصن اعتراضی در اعتراض به حکم اعدام پخشان عزیزی و اعدام رضا رسایی آغاز شد. در روزهای دوم و شانزدهم مرداد ۱۴۰۳، زنان زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین در این تحصن‌ها شرکت کردند که باعث شد ۱۷ نفر از آنان به قطع تماس تلفنی و ملاقات حضوری به مدت یک تا سه ماه محکوم شوند.
اسامی این زندانیان سیاسی شامل الهه فولادی، پخشان عزیزی، نرگس محمدی، زهرا صفایی، مریم اسداللهی، اعظم خضری جوادی، سارینا جهانی، محبوبه رضایی، ریحانه انصاری، سکینه پروانه، وریشه مرادی، گلرخ ایرایی، پریوش مسلمی، سمانه اصغری، حورا نیکبخت، مریم سادات یحیوی و ساناز یکتا است.
در میان این زندانیان، الهه فولادی با بیشترین میزان محرومیت مواجه شده است و از ۲۷ مرداد ۱۴۰۳ به مدت ۳ ماه از تماس و ملاقات حضوری محروم شده است. در حالی که محرومیت یک ماهه مریم یحیوی از تماس همچنان ادامه دارد.
