مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، همچنان از دسترسی به درمان تخصصی محروم مانده است؛ موضوعی که علیرغم تأیید نیاز پزشکی و حتی موافقت مقام قضایی با اعزام او به مراکز درمانی بیرون از زندان، همچنان بلاتکلیف باقی مانده است.
مریم اکبری منفرد پیش‌تر در نامه‌ای رسمی خواستار انتقال برای انجام معاینات و خدمات فیزیوتراپی و کایروپراکتیک شده بود. با وجود موافقت قاضی پرونده، اما نبود امکانات درمانی در زندان و خودداری مسئولان از فراهم‌سازی شرایط اعزام، عملاً این حق اولیه از او سلب شده است.
پزشکی قانونی نیز در مهرماه سال جاری به‌طور رسمی نیاز روزانه او به خدمات تخصصی در مراکز درمانی خارج از زندان را تأیید کرده بود؛ با این حال، روند محرومیت او از درمان همچنان ادامه دارد و نگرانی‌ها درباره وضعیت جسمی این زندانی سیاسی در زندان قرچک را افزایش داده است.
این زندانی سیاسی که بیش از ۱۵ سال در حبس به سر می‌برد، یکی از قدیمی‌ترین زنان زندانی سیاسی در ایران محسوب می‌شود. خانواده او نیز از قربانیان سرکوب‌های خونین دهه ۶۰ هستند؛ دو برادرش در سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۳ و برادر کوچک‌تر و خواهرش در تابستان ۱۳۶۷ اعدام شدند.
مریم اکبری منفرد که از سال ۱۳۸۸ به اتهامات سیاسی بازداشت و به حبس طولانی‌مدت محکوم شد. امروز علاوه بر تحمل حکم ۱۵ سال حبس که در مهرماه ۱۴۰۳ به پایان رسید، با حکم دو سال حبس جدید و چندین پرونده تازه روبه‌رو است. اتهامات جدید او از جمله «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به رهبری» به فعالیت‌هایش در افشای نقض حقوق بشر و شرایط غیرانسانی زندان‌ها مربوط می‌شود.
