خانواده ها و مادران قربانیان قتل عام ۶۷ صبح روز جمعه ۷ شهریور ۱۳۹۹ در گورستان خاوران گرد آمدند تا یاد عزیزان شان را که اکثراً در تابستان ۱۳۶۷ به دست رژیم ملایان و به قهر ناپدید شدند را گرامی بدارند.
آنها با گلباران نقاطی که گمان می رود گورهای جمعی این قربانیان باشد و خواندن شعر و سرود، یاد و خاطره این سربداران راه آزادی را گرامی داشتند. ولی نیروهای انتظامی و امنیتی ساعتی پس از حضور خانواده‌های قربانیان قتل عام ۶۷، آنها را از محوطه این گورستان پراکنده کردند.
خانواده ها و مادران قربانیان قتل عام ۶۷ باید بر موانع بسیاری فائق شوند تا بتوانند بر سر مزار فرزندان شان در گورستانهای سراسر کشور حاضر شوند چرا که رژیم ملایان سالیان است که سعی دارد شواهد این جنایت بزرگ علیه بشریت را مخفی کند.
اجساد قربانیان قتل عام ۶۷ هرگز بازگردانده نشده است
در فاصله مرداد تا مهر سال ۱۳۶۷، رژیم ایران کشتارهای فراقضایی هماهنگی را به مورد اجرا گذاشت که هدف آن نابود کردن کامل مخالفان سیاسی بود. آنها از طریق ناپدیدسازی قهری هزاران زندانی را به خاطر عقاید سیاسی شان به طور فراقضایی اعدام کردند و اجساد آنها را در گورهای انفرادی و جمعی بی نشان چال کردند. قربانیان چه زن و چه مرد عمدتاً از هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران بودند.
مقامات رژیم ایران اجساد هیچیک از قربانیان را به خانواده هایشان برنگرداندند. آنها همچنین از مطلع ساختن اکثر خانواده ها از محل دفن اجساد خودداری کرده اند.
عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه درباره وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران در گزارش مورخ ۱۴ اوت ۲۰۱۷ (۲۳ مرداد ۱۳۹۶) نوشت: «بنا به گزارشات، اجساد قربانیان در گورهای بی نشان دفن شدند و به خانواده های آنها در مورد محل دفن آنها هرگز اطلاع رسانی نشده است. این رویدادها، که به قتل عام ۱۳۶۷ شهرت دارد، هرگز به طور رسمی مورد اذعان قرار نگرفته است.»
عفو بین الملل در گزارشی مورخ ۴ دسامبر ۲۰۱۸ (۱۳ آذر ۱۳۹۷) تحت عنوان «اسرار به خون آغشته» نوشت مقامات ایرانی هرگز «به طور علنی و رسمی» به وجود این گورهای جمعی اعتراف نکرده اند. در بیشتر نقاط کشور «خانواده ها یا از محل بقایای عزیزان شان بی اطلاع نگه داشته شده اند و یا از طریق تماسهای غیررسمی با مقامات، کارگران گورستان، مردم محل و … در باره دفن آنها در محلهایی که گمان می رود و یا به طور قطع تأیید شده گورهای جمعی هستند اطلاع حاصل کرده اند.»
مقامات در صدد نابود کردن شواهد قتل عام
۳۲ سال پس از قتل عام ۶۷، مقامات رژیم ایران هنوز محل دفن بقایای قربانیان را مخفی نگاه داشته اند و محل هایی که گمان می رود یا مشخص است که گورهای دستجمعی بوده اند را با بولدوزر تخریب کرده و گورهای جدید، یا ساختمان یا جاده روی آنها می سازند.
در یک گزارش درباره «وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران» به قلم دبیرکل ملل متحد آنتونیو گوترز مورخ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۷ (۹ آبان ۱۳۹۶) گفته شده است: «دفتر کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد همچنان شکایات بسیاری از خانواده های قربانیان اعدامهایی که در سال ۱۹۸۸ صورت گرفتند، دریافت می کند.»
حالا بعد از ۳۲سال، قتل عام ۱۳۶۷ به صورت یک جنایت مجازات ناشده علیه بشریت باقی است و عاملان آن همچنان در مواضع قدرت و تصمیم گیری قرار دارند. مقاومت ایران بار دیگر خواسته خود از جامعه جهانی مبنی بر پایان دادن به سه دهه مصونیت برای رهبران رژیم ملایان در ایران و حسابرسی از آنها به خاطر جنایاتشان را تکرار می کند.
