فلورانس نایتینگل (۲ می ۱۸۲۰- ۱۳ اوت ۱۹۱۰) فراتر از «بانویی با چراغ» بود؛ او پرستاری انقلابی، آمارشناسی برجسته و اصلاح‌طلبی اجتماعی بود که تأثیرش بر پزشکی و بهداشت عمومی، دنیای مدرن را دگرگون ساخت. وی در خانواده‌ای مرفه در بریتانیا به دنیا آمد و با رد زندگی اشرافی، جامعه ویکتوریایی را شگفت‌زده کرد تا خود را وقف مراقبت از بیماران و مجروحان کند.
نقطه عطف زندگی او در جنگ کریمه (۱۸۵۳–۱۸۵۶) رقم خورد؛ جایی که با هدایت گروهی از پرستاران به بیمارستان‌های نظامی بریتانیا رفت. در مواجهه با شرایط اسفبار بهداشتی و مرگ‌ومیر بالا، نایتینگل با اجرای اصول دقیق بهداشت، نرخ مرگ را از ۴۲٪ به تنها ۲٪ کاهش داد. گشت‌های شبانه‌اش با چراغ در دست، او را به چهره‌ای نمادین بدل کرد، اما آنچه او را به تاریخ سپرد، رویکرد علمی و تلاش بی‌وقفه‌اش برای اصلاح ساختار سلامت بود.
فلورانس نایتینگل، قهرمان ملی
پس از بازگشت از جنگ، در بریتانیا به عنوان یک قهرمان ملی شناخته شد و از نفوذ خود برای تأسیس مدرسه آموزش پرستاری نایتینگل در سال ۱۸۶۰ بهره برد. تأکید او بر بهداشت، طراحی اصولی بیمارستان‌ها و آموزش حرفه‌ای، پایه‌های پرستاری نوین را بنا نهاد. تأثیر نایتینگل به بیمارستان‌ها محدود نماند؛ او برای بهداشت عمومی در هند، بهبود شرایط بهداشتی در مناطق فقیرنشین شهری و تحول در آمارهای سلامت نیز مبارزه کرد—و حتی نمودارهایی طراحی کرد که هنوز در محافل علمی بررسی می‌شوند.
میراث فلورانس نایتینگل جاودانه است. به عنوان بنیان‌گذار پرستاری مدرن و پیشگام مراقبت مبتنی بر شواهد، تأثیر او بیش از یک قرن است که جان انسان‌ها را نجات می‌دهد.