فردریکا برمر (۱۷ اوت ۱۸۰۱- ۳۱ دسامبر ۱۸۶۵) نویسنده، اصلاح‌طلب فمینیست و انسان‌دوست سوئدی بود که آثارش بحثی ملی درباره حقوق زنان و عدالت اجتماعی را برانگیخت. او که اغلب «جِین آستن سوئدی» نامیده می‌شود، از ادبیات داستانی به‌عنوان ابزاری برای نقد جسورانه اجتماعی استفاده کرد و به جرقه‌زدن جنبش فمینیستی در اسکاندیناوی کمک کرد.
او در خانواده‌ای ثروتمند در عمارت تورولا در فنلاند (که در آن زمان بخشی از سوئد بود) به دنیا آمد و در خانه تحصیل کرد؛ جایی که علاقه‌اش به ادبیات و فلسفه شکل گرفت. رمان تأثیرگذار او به نام هرتا ۱۸۵۶ نقدی کوبنده بر محدودیت‌های قانونی و آموزشی زنان در سوئد قرن نوزدهم بود. این اثر بحث‌های گسترده‌ای را در جامعه برانگیخت و به اصلاحات قانونی منجر شد، از جمله قانونی در سال ۱۸۵۸ که به زنان مجرد اجازه می‌داد از سن ۲۵ سالگی استقلال قانونی داشته باشند.
فردریکا برمر علاوه بر موفقیت‌های ادبی، سفرهایی جسورانه به آمریکا، خاورمیانه و اروپا انجام داد و با گزارش‌های سفر خود دیدگاه‌هایی بین‌المللی را به خوانندگان سوئدی عرضه کرد. او از این تجربیات برای تقویت خواسته‌های خود در زمینه برابری جنسیتی، تساهل دینی و اصلاحات اجتماعی بهره گرفت.
میراث برمر از طریق انجمن فردریکا برمر—قدیمی‌ترین سازمان حقوق زنان در سوئد که در سال ۱۸۸۴ به افتخار او تأسیس شد—همچنان زنده است. آثار و اندیشه‌های او همچنان الهام‌بخش فمینیست‌ها، تاریخ‌پژوهان و خوانندگان در سراسر جهان است.