در تداوم فشارهای فزاینده امنیتی علیه زندانیان سیاسی، زندانی سیاسی شیوا اسماعیلی، محبوس در بند زنان زندان اوین، به دستور مستقیم رئیس زندان از حق تماس تلفنی با فرزندان خود محروم شده است. این اقدام تنبیهی در پی حمایت خانم اسماعیلی از کارزار اعتراضی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» صورت گرفته است.
دو فرزند زندانی سیاسی شیوا اسماعیلی، سیدمهدی و سیدعلیرضا وفایی ثانی، نیز به دلیل فعالیت‌های سیاسی خود در بند ۸ زندان اوین دوران محکومیت‌شان را سپری می‌کنند. سیدمهدی با حکم ۶ سال و سیدعلیرضا با حکم ۵ سال حبس تعزیری مواجه‌اند. اکنون این مادر زندانی، علاوه بر تحمل مجازات خود، از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی‌اش یعنی ارتباط با فرزندان نیز محروم شده است.
سابقه بازداشت و محکومیت
شیوا اسماعیلی، متولد ۱۳۴۴ و مهندس بازنشسته کشاورزی ساکن تهران، در آبان‌ماه ۱۳۹۹ بازداشت شد. بازداشت او بدون شفافیت حقوقی و طی فرآیندی غیرعلنی صورت گرفت.
س از ماه‌ها بلاتکلیفی، در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران او را به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم کرد. اتهام مطروحه علیه وی «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» اعلام شده است. این حکم بدون حضور وکیل مدافع صادر شد و در ۷ خرداد ۱۴۰۲ به طور رسمی به او ابلاغ گردید.
خانم اسماعیلی از آغاز بازداشت تاکنون بارها از حقوق اولیه زندانی، از جمله تماس تلفنی، ملاقات حضوری، دسترسی به درمان و مشاوره محروم بوده است. تازه‌ترین موج فشار علیه او، به بهانه حمایت از کمپین «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، محدودیت‌های مضاعفی را بر وی تحمیل کرده است.
نقض سیستماتیک حقوق زنان زندانی سیاسی
محروم‌سازی زندانی سیاسی شیوا اسماعیلی از حق تماس با فرزندان زندانی‌اش، تنها نمونه‌ای از سیاست‌های فشار بر زنان زندانی سیاسی در ایران است. زنان محبوس در بند زنان اوین، به دلیل مشارکت در فعالیت‌های اعتراضی یا ابراز همبستگی با جنبش‌های اعتراضی، هدف محدودیت‌های شدید، محرومیت از مرخصی، تماس و حتی آزارهای روانی قرار می‌گیرند.
این شرایط طاقت‌فرسا، در کنار محیط ناایمن جسمی و روانی زندان، عملاً به ابزاری برای تضعیف مقاومت زنان زندانی بدل شده است.