روز سه شنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۴ زندانی دادخواه، راحله راحمی پور که در زندان قرچک ورامین محبوس است به دلیل برهم خوردن تعادل به زمین افتاد و دچار آسیب جسمی شد. وی به دنبال این آسیب دیدگی شدید از زندان قرچک ورامین به بیمارستان مفتح منتقل شد.
خانم راحمی پور که بالای ۷۰ سال سن دارد در شرایطی بدون دارو و رسیدگی پزشکی در زندان نگهداری می شود که حتی حضورش در فضای غیربهداشتی زندان قرچک، به تنهایی تهدیدی جدی برای سلامتی و جانش محسوب می شود.
با وجود ابتلا به بیماری های صعب العلاج و نیاز مبرم به مراقبت های تخصصی، مقامات قضایی و مسئولان زندان از اعطای آزادی مشروط یا انتقال فوری این زندانی دادخواه به مراکز درمانی خودداری می کنند. وضعیت جسمانی راحله راحمی پور آنقدر وخیم است که بنابر نظر نهادهای پزشکی و قضایی، بحرانی و غیرقابل چشم پوشی توصیف شده است.
بی توجهی آشکار نسبت به وضعیت زنان زندانی بیمار
ادامه بازداشت این زندانی سیاسی سالخورده، در شرایطی که وضعیت جسمی او روز به روز وخیم تر می شود و با خطر مرگ همراه است، مصداق نقض فاحش حقوق بشر و بی اعتنایی آشکار به معیارهای بین المللی در خصوص رفتار با زندانیان بیمار و سالمند به شمار می رود.
بی توجهی آشکار به زنان زندانی بیمار ، نه از سر ضعف امکانات بلکه ناشی از تصمیم عامدانه رژیم برای فرسایش جسمی و روانی زندانیان سیاسی است. این فشارها نوعی از شکنجه تدریجی هستند که هدف آن شکستن اراده و حذف خاموش آنان است.
راحله راحمی‌پور کیست؟
راحله راحمی‌پور نخستین بار در آبان ۱۳۹۸ بازداشت و سپس آزاد شد. در سال ۱۳۹۹، دادگاه انقلاب تهران او را به چهار سال زندان محکوم کرد.
در آبان ۱۴۰۲، پس از حضور در دادسرای زندان اوین، دوباره بازداشت و برای گذراندن حکم چهار سال حبس به زندان اوین منتقل شد.
خانم راحمی‌پور سال‌هاست برای روشن شدن حقیقت ناپدید شدن برادر و برادرزاده‌اش، که در دهه ۱۳۶۰ در زندان بودند، تلاش می‌کند.