روز یکشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۴، جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات فاطمه ضیایی آزاد، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد. او در جلسه دادگاه، روند رسیدگی را غیرقانونی خواند و تأکید کرد: «این دادگاه نیست، بلکه نوعی انتقام‌گیری است.»
زندانی سیاسی فاطمه ضیایی در این جلسه با اتهامات «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «عضویت در گروه‌های مخالف حکومت» روبه‌رو شد.
خانم ضیایی که از بیماری ام‌اس حاد رنج می‌برد، با وجود وخامت وضعیت جسمی، از درمان تخصصی و رسیدگی پزشکی مناسب در زندان اوین محروم می باشد.
درباره فاطمه ضیایی
بامداد چهارشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۴، نیروهای امنیتی رژیم ملایان با یورش به منزل فاطمه ضیایی آزاد (حوری) ، زندانی سیاسی پیشین و از هواداران سازمان مجاهدین خلق، او را همراه با تمامی وسایل ارتباطی‌اش بازداشت کردند. این هفتمین بازداشت فاطمه ضیایی در چهار دهه گذشته بود.
فاطمه ضیایی، ۶۸ ساله، از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است که بیش از ۱۳ سال را در زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌های رژیم آخوندی گذرانده است. او به بیماری ام.اس پیشرفته مبتلاست و وضعیت جسمانی‌اش شکننده توصیف می‌شود.
آخرین بازداشت او به ۱۹ شهریور ۱۴۰۱ بازمی‌گردد؛ بازداشتی که با وجود وخامت حالش، بیش از یک سال به طول انجامید. نهایتاً در ۳۰ دی ۱۴۰۳، با تأیید پزشکی قانونی مبنی بر «عدم توانایی تحمل شرایط زندان»، آزاد شد. بازداشت مجدد وی در حالی صورت می‌گیرد که پزشکان پیشتر هشدار داده بودند ادامه حبس می‌تواند جان او را به‌طور جدی به خطر اندازد.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ضمن ابراز نگرانی از وضعیت فاطمه ضیایی، خواستار اقدام فوری کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، گزارشگر ویژه و سایر نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق بشر برای آزادی بی‌قید و شرط او می باشد.
