حنیفه خیری: ما می توانیم و باید ایران را آزاد کنیم. روز شنبه سوم آبان ۱۴۰۴، گردهمایی جوانان با حضور گسترده نسل جوان هوادار مقاومت ایران از اروپا، ایالات متحده، کانادا و استرالیا برگزار شد. این رویداد که در آستانه سالگرد قیام آبان ۱۳۹۸ و با حضور خانم مریم رجوی برگزار گردید، بهصورت زنده با اجتماعات همزمان در شهرهای بن، لندن و زوریخ در ارتباط مستقیم بود.
در این برنامه، نمایندگان بیش از سی انجمن جوانان از حوزههای مختلف از جمله پزشکی، حقوق، مهندسی، ورزش و دانشگاه، دیدگاههای خود را درباره نقش نسل نوین ایران در مسیر آزادی و عدالت بیان کردند. سخنرانان با یادآوری فداکاری جوانان در قیامهای آبان ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱، تأکید داشتند که این نسل دیگر تنها ناظر تحولات نیست، بلکه به نیرویی آگاه، متشکل و مصمم برای ساخت آیندهای آزاد در ایران تبدیل شده است.

در بخشی از برنامه، حنیفه خیری، نایبرئیس مؤسسه تحقیقات سوئد و استراتژیست در حوزه سیاستهای پژوهشی و نوآوری برای دولتها و نهادهای بینالمللی، به ایراد سخنرانی پرداخت و بر ضرورت نقشآفرینی جوانان در تغییر مسیر تاریخی ایران و بازسازی ساختارهای علمی و اجتماعی کشور تأکید کرد.
«سلام به بینندگان و همه مهمانان این برنامه. ایران واقعا فرهنگ بسیار علمی دارد. مردمش بسیار با استعداد هستند، باهوش هستند و علمشان زیاد است. فرهنگ علمیش بسیار ریشه دار است. بعنوان مثال ما خودمون هرگاه می خواهیم استخدام کنیم، بهترین کاندیداهای استخدام همیشه ایرانی هستند. حالا وقتی با کشورهای اروپایی مقایسه می کنیم، نگاه کنید آنها انبوهی برای جلو بردن جامعه خودشان خرج میکنند. مثلا در تحقیقات، در تحصیلات، در جذب کردن و نگه داشتن و پیشرفت متخصصین پول زیادی خرج میکنند که آنها را نگه دارند. ولی رژیم ایران به جای اینکه متخصصین را نگه دارد، آنها را زندانی میکند. نابغهها را دستگیر می کند، مردم با استعدادش را با چوبه های دار می کشد.
حنیفه خیری: سیاستی برای بقای رژیم نه برای ساختن ایران
این سیاست، سیاست ساختن سرزمین و ساختن جامعه نیست. در اصل چه کاری انجام می دهد؟ سیاستی را پیش می برد که می خواهد فقط نظام خود را نگه دارد، یعنی استراتژی ای را پیش می برد که نوآوری، امید و واقعاً امید به آینده را در سرزمین از بین می برد. اجازه نمی دهد جوانها باور داشته باشند که ایران بهتری می توانند داشته باشند.
به نظر من، ما که در خارج ایران هستیم وظیفه بسیار بزرگی بر دوش داریم که باید صدای کانون های شورشی که در ایران هستند باشیم، یعنی پیش ببریم و ظرفیت و توانایی آنها را به رسمیت بشناسیم. کمک کنیم دیگران هم این را به رسمیت بشناسند.
در واقع ما خودمان هم شاهد بودیم در این سالهای اخیر مجاهدین و مقاومتی که همه ما هوادارش هستیم چگونه غیر ممکن ها را ممکن میکنند. بعنوان مثال چند روز دیگر هفت آبان است. چند سال پیش چه کسی فکر می کرد مجاهدین از موشک باران لیبرتی سالم بیرون بیایند. باورکردنش بسیار سخت بود. ولی با کمک و رهبری شما خواهر مریم، توانستیم بچه ها را به اشرف ۳ بیاوریم و آنها در چند ماه اشرف ۳ را ساختند.
و حالا ببینید با این رهبری و با این استعداد در داخل ایران بعلاوه جمعیت شما و استعداد شما در زیر این سقف، ما چه کار می توانیم بکنیم. واقعا می توانیم ایران را آباد کنیم و به قول شما خواهر مریم «می توان و باید».





















