خواهر مجاهد زهره بنی جمالی یکی از مسئولین برجسته و از اعضای شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران روز پنجشنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۴ در اثر نارسایی قلبی و عوارض ریوی در آلبانی درگذشت.
سابقه‌ای ۵۰ ساله از مبارزه علیه دیکتاتوری‌های شاه و شیخ کارنامه‌ای درخشان از مسئولیت پذیری زن مجاهد خلق، شاخصی برجسته در زندگی خواهر مجاهد زهره بنی جمالی است.
زهره بنی جمالی متولد ۱۳۳۶ در اراک، پس از پایان تحصیلات متوسطه به تهران رفت. او در رشته پزشکی در دانشگاه ملی ادامه تحصیل داد و در همان ایام با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد.
در دوران پیش از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی در تظاهرات علیه شاه فعالانه شرکت داشت. پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ فعالیت حرفه‌ای خود را در سازمان آغاز کرد و در بخش‌های دانشجویی و کارمندی شروع به فعالیت کرد. با شروع جنگ ایران و عراق، زهره دلاور از طرف سازمان برای رسیدگی به هم‌میهنان جنگ زده به اهواز اعزام شد و تا زمانی که امکان‌پذیر بود در منطقه جنگی به‌سر برد.
او در تابستان ۱۳۶۱ به خارج کشور منتقل شد و تا سال ۱۳۶۵ مسئولیت تشکیلات مجاهدین را در کشورهای مختلف از جمله ایتالیا، انگلستان، فرانسه و اسکاندیناوی عهده‌دار شد.
زهره بنی جمالی پس از این دوران در ارتش آزادیبخش ملی ایران مدیریت‌های مختلف از جمله اداره آموزشگاه‌ها را به عهده گرفت. در سال ۱۳۶۶ به عضویت هیأت اجرایی سازمان درآمد و به مدت یک دهه در مواضع مختلف مسئولیت داشت، از جمله فرماندهی پشتیبانی ارتش آزادیبخش، فرماندهی قرارگاه، مسئول آموزش، مسئولیت مالی و تهیه در معاونت اداری ارتش آزادیبخش، مسئولیت امداد پزشکی مرکزی و نیز مسئول کمیته غذایی در دوران تحریم.
خواهر مجاهد زهره بنی جمالی در سال ۱۳۷۲ در شمار نخستین کاندیداهای شورای رهبری مجاهدین که متشکل از ۲۴ عضو بود انتخاب شد. او همواره به‌عنوان یکی از زنان مسئول در هر موضعی که قرار می‌گرفت با عشق و علاقه و مهربانی وصف ناپذیر به رغم بیماریهای خودش به همه همرزمانش رسیدگی می‌کرد.
در دهه‌های اخیر هزاران بیمار و مجروح به‌ویژه در دوران محاصره در اشرف و لیبرتی در عراق از رسیدگی‌های پزشکی این زن والاقدر در سخت‌ترین شرایط برخوردار بودند. او در حملات موشکی و محاصره طاقت‌فرسای پزشکی و دارویی در لیبرتی با مسئولیت‌پذیری بی‌نظیری در رسیدگی به سایر خواهران و برادران مجاهدش خستگی‌ناپذیر تلاش می‌کرد، تا جایی که در اثر شدت کار و کثرت فشارهای این دوران سخت دچار عارضه‌های قلبی و ریوی شد.
خانم مریم رجوی طی پیامی درگذشت خواهر مجاهد زهره بنی جمالی را به شورای مرکزی و مسئول اول مجاهدین و عموم مجاهدان اشرفی تسلیت گفت و این شیرزن مجاهد خلق را الگوی مسئولیت پذیری و صدق و فدا و شاخص درخشانی از زنان پیشتاز و راهگشای مجاهد خلق توصیف کرد.
خانم رجوی استقامت، پاکبازی و مهربانی شگفت‌انگیز این زن مجاهد خلق را که به‌رغم بیماریهای خودش، روحیه‌ای سرشار از فداکاری و از خودگذشتگی به ویژه در رسیدگی به بیماران مجاهد خلق داشت، ستود.
بی شک زنان رها و پیشتازی چون زهره بنی جمالی گرانقدرترین سرمایه‌های رهایی ایران و ایرانی از ستم شاه و شیخ و تضمین ایران آزاد و دموکراتیک فردا هستند. راه و رسم زن مجاهد خلق زهره بنی جمالی در رزم کانون‌های شورشی و جوانان شورشگر و قیام‌آفرین میهن، زنده و پویا و فراموشی ناپذیر است.
