باربارا مک کلینتاک (۱۶ ژوئن ۱۹۰۲ – ۲ سپتامبر ۱۹۹۲) دانشمند آمریکایی بود که پژوهش‌های انقلابی‌اش ژنتیک مدرن را دگرگون کرد. او به خاطر کشف ژن‌های پرنده یا عناصر متحرک ژنتیکی که می‌توانند درون ژنوم جابه‌جا شوند، شناخته می‌شود؛ کشفی که درک بشر از عملکرد و تکامل دی ان آ را متحول ساخت.
باربارا مک کلینتاک در هارتفورد، کنتیکت به دنیا آمد و در دانشگاه کرنل تحصیل کرد، جایی که در زمینهٔ سیتوژنتیک (مطالعهٔ کروموزوم‌ها) تخصص یافت. در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰، او با انجام آزمایش‌های پیشگامانه روی ذرت نشان داد که ژن‌ها ثابت نیستند، بلکه می‌توانند جایگاه خود را تغییر دهند و بر بیان صفات تأثیر بگذارند. هرچند یافته‌های او ابتدا با تردید روبه‌رو شد، اما بعدها بنیان زیست‌شناسی مولکولی را دگرگون کرد.
در سال ۱۹۸۳، باربارا مک کلینتاک جایزهٔ نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را دریافت کرد و نخستین زنی شد که این جایزه را در آن رشته به صورت انفرادی کسب می‌کند. زندگی علمی او نمونه‌ای درخشان از پشتکار، شجاعت فکری و نبوغ علمی است.
امروز باربارا مک کلینتاک به عنوان یکی از تأثیرگذارترین ژنتیک‌دانان قرن بیستم شناخته می‌شود؛ زنی که با کنجکاوی و پایداری‌اش ابعاد تازه‌ای از وراثت را آشکار ساخت.
