رسانه های حکومتی ایران از افزایش تعداد مأموران حجاب‌بان در ایستگاه های مترو تهران خبر داده اند.
رسانه‌های حکومتی روز ۱۵ مرداد از استخدام ۴۰۰ مأمور حجاب‌بان با حقوق ماهانه ۱۲۰ میلیون ریال توسط شهرداری تهران خبر دادند.
وظیفه مأموران حجاب‌بان به گفته سرکردگان رژیم «تذکر لسانی و ممانعت از ورود بی‌حجاب‌ها و بدحجاب‌ها به مترو و در صورت مقاومت، معرفی آنها به پلیس است.»
پرداخت چنین حقوقی برای سرکوب زنان در حالی است که بنا بر مصوبه شورای عالی کار، حداقل دستمزد ماهانه کارگران برای سال ۱۴۰۲، کمتر از پنج میلیون تومان است و تورم و گرانی بی سابقه کارگران و زحمتکشان را به ستوه آورده است. صحنه های دردناک زنان و مردان و کودکانی که برای دست یابی به قوت لایموت تا کمر در سطلهای زباله خم شده‌اند، وجدان هر انسانی جز آخوندهای فربه حاکم و سرکردگان جنایتکار و دزد را که از انسانیت بویی نبرده اند به درد می آورد.
در مهرماه سال جاری، آرمیتا گراوند، دانش آموز بیگناه ۱۷ساله، بعد از حمله مأموران حجاب‌بان به او در داخل واگن مترو در تهران، جان خود را از دست داد.
مجلس رژیم نیز در شهریورماه با تصویب یک لایحه جدید حجاب و عفاف متشکل از ۷۰ماده، که محدودیت های هرچه سخت‌گیرانه تری بر زنانی که با حجاب اجباری مخالف می‌کنند و کسب و کارهایی که به آنها چنین اجازه ای می‌دهند، اعمال می‌کند.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت همه جوانان آزاده میهن را به مقابله با اقدامات سرکوبگرانه علیه زنان و دختران شریف و مدافعان حقوق بشر و حقوق زنان را به محکوم کردن این اقدامات، تحت عنوان مبارزه با بدحجابی یا بی‌حجابی فرا می‌خواند.
دختران و زنان ایران در قیام ۱۴۰۱ با شعارهای «چه با حجاب چه بی حجاب پیش به سوی انقلاب» به درستی نشان دادند که دست یابی به برابری و حداقل حقوق زنان مانند دیگر مسائل در گرو سرنگونی فاشیسم دینی است و همچنان که خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت اعلام کرده است «نه به دین اجباری، نه به حجاب اجباری و نه به حکومت اجباری.
