امیلی دیویس (۲۲ آوریل ۱۸۳۰-۱۳ ژویه ۱۹۲۱) فمینیست، نویسنده و اصلاح‌گر آموزش در بریتانیا بود که برای همیشه مسیر آموزش عالی زنان را در بریتانیا تغییر داد. او بیشتر به عنوان یکی از بنیان‌گذاران کالج گرتون، نخستین کالج اقامتی مخصوص زنان در دانشگاه کمبریج، شناخته می‌شود. دیویس در دوران ویکتوریایی، پیشگام مبارزه برای حقوق تحصیلی زنان و برابری در آموزش بود.
دیویس در شهر ساوت‌همپتون و در خانواده‌ای با افکار پیشرو متولد شد. او از همان جوانی تحت تأثیر بحث‌های اجتماعی پیرامون نقش زنان و دسترسی به آموزش قرار گرفت. در دورانی که حضور زنان در دانشگاه‌ها ممنوع بود، او با نوشتن مقالات و ایراد سخنرانی‌هایی جسورانه، از توانایی‌های علمی زنان و حق آنان برای تحصیل رسمی دفاع می‌کرد.
مهم‌ترین دستاورد او در سال ۱۸۶۹ رقم خورد، زمانی که به همراه باربارا بودیچون و امیلی شریِف، کالج گرتون را در دانشگاه کمبریج بنیان نهاد. این کالج نخستین مؤسسه‌ای بود که به زنان فرصت حضور در کلاس‌ها و شرکت در آزمون‌هایی در سطح مردان را داد. دیویس بر آن بود که زنان باید همان استانداردهای علمی مردان را رعایت کنند—رویکردی که بعدها الگویی برای دیگر دانشگاه‌ها شد.
فعالیتهای او تنها به آموزش محدود نمی‌شد. دیویس یکی از اعضای فعال جنبش اولیه حق رأی زنان و از بنیان‌گذاران شورای آموزش لندن بود. او با بهره‌گیری از قلم، صدای رسای خود و مهارت‌های سیاسی‌اش، برای برابری جنسیتی در آموزش، اشتغال و حقوق مدنی مبارزه کرد.
امروز، امیلی دیویس به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین پیشگامان آموزش زنان در بریتانیا شناخته می‌شود. میراث او نه تنها در راهروهای کالج گرتون، بلکه در هر کلاس درسی که درهایش به روی زنان باز است، زنده مانده است. نام او نمادی است از شجاعت علمی، اصلاحات فمینیستی و پیشرفت اجتماعی.
