یسرا عارف، یک زن ۲۵ ساله افغان، همراه با نوزاد هشت ماههاش در زندان اوین تهران محبوس است.
از زمان بازداشت در فروردین ۱۴۰۳، این مادر و فرزندش در شرایط بسیار نامناسبی قرار گرفتهاند که نگرانیهای جدی درباره سلامت آنها ایجاد کرده است. وضعیت وخیم این مادر و نوزاد نشاندهنده مشکلات گستردهتری در نحوه برخورد رژیم ایران با بازداشتشدگان است.
یسرا عارف و همسرش در حالی که فرزندشان دو ماهه بود، توسط نیروهای امنیتی ایران در پاکستان بازداشت شد. پس از بازداشت، یسرا و کودکش به ایران منتقل شدند و به مدت پنج ماه در سلول انفرادی با پنجرهای قفل شده که آنها را از تهویه مناسب و نور خورشید محروم میکرد، محبوس بودند.
در تاریخ ۱۷ مرداد ۱۴۰۳، هنگامی که کودک به سن هفت ماهگی رسید، آنها به بند زنان زندان اوین منتقل شدند. با وجود این انتقال، محیط زندان همچنان برای یک نوزاد بسیار نامناسب است و کودک را در معرض خطرات بهداشتی مختلفی از جمله سوءتغذیه و استرس روانی قرار داده است. به خصوص که هم اکنون یک ویروس شبه آنفلوآنزا در بند زنان اوین شیوع پیدا کرده و امکان قرنطینه زندانیان بیمار وجود ندارد.
تا لحظه تهیه این گزارش، هیچ اتهام رسمی علیه یسرا عارف مطرح نشده و او همچنان در بلاتکلیفی به سر میبرد، و سرنوشت او و فرزندش نامعلوم است. وی اجازه دیدار با خانواده اش را نداشته و محل حبس همسرش هم مشخص نیست.
شرایطی که یسرا عارف و نوزادش در آن به سر میبرند، نقض آشکار حقوق کودک و حقوق مادر است. ادامه این وضعیت و بلاتکلیفی پرونده آنها، نگرانیهای جدی درباره سلامت و آینده آنها ایجاد کرده است.
