زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد ۷۰ روز بعد از تبعید او به زندان مرکزی سمنان همچنان تحت حداکثر فشار از سوی وزارت اطلاعات رژیم ملایان قرار دارد.
پرونده او مستقیماً از سوی وزارت اطلاعات پیگیری می شود. هیچکس، حتی دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی، مجاز به مداخله در پرونده وی نیست. وزارت اطلاعات اجازه هیچگونه رسیدگی به خواسته های وی را نمی دهد.
وی از اولیه ترین حقوق یک زندانی همچون داشتن روزنامه، حق درمان و مرخصی محروم است.
زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۹۹ با خشونت و به زور از زندان اوین به زندان مرکزی سمنان تبعید شد.
وی هم اکنون در بند عمومی زندان سمنان محبوس می باشد.
حبس خانم اکبری در میان زندانیان عادی نقض اصل تفکیک جرائم در زندان ها می باشد.
وضعیت بند عمومی زندان سمنان از نظر بهداشتی بسیار اسفبار است. با وجود شیوع گسترده کرونا در زندان ها، تمامی دمپایی ها به صورت عمومی استفاده می شود و مواد ضدعفونی و تمیزکننده در اختیار زندانیان قرار نمی گیرد.
مریم اکبری منفرد مادر سه فرزند دختر است و دوازدهمین سال حبس خود را سپری می کند. وی در تاریخ ۱۰دی ۱۳۸۸ و پس از قیام عاشورای سال ۸۸ بازداشت و در خرداد ماه سال ۱۳۸۹ توسط دادگاه انقلاب تهران به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام خانم اکبری محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران عنوان شده، اتهامی که او آن را هرگز نپذیرفته است. وی از زمان بازداشت تا کنون حتی یک روز هم اجازه رفتن به مرخصی نداشته است. او از بیماریهای تیروئید و روماتیسم مفصلی رنج می برد.
یک برادر و خواهر خانم اکبری در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، و دو برادر دیگرش در جریان اعدامهای وحشیانه دهه ۶۰ اعدام شده اند.
