نقش چشمگیر زنان ایرانی در بزرگترین قیام تاریخ معاصر کشور در آبان ۹۸
لحظه خیرهکننده تاریخ معاصر ایران که در روز ۲۴ آبان ۹۸ پدیدار شد. اعتراضات به سرعت شکل گرفتند و شعارهای ضدحکومتی به سرعت بر علیه ولی فقیه رژیم خامنه ای رادیکالیزه شدند.
هزاران هزار تن از مردم ایران، ارتش بیکاران و گرسنگان، ارتش زنان و جوانان سرکوب شده که چیزی به جز زنجیرهایشان ندارند از دست بدهند، به خیابانها سرازیر شدند تا خشم خود را بر سر افزایش سه برابری قیمت بنزین ابراز کنند.
جوانان هسته اعتراضات را شکل می دادند و رسانه های حکومتی به نقش چشمگیر زنان ایرانی به عنوان پیشتازان و رهبران قیام اعتراف کردند. آنها نوشتند که در بسیاری از شهرها زنان در هسته های ۴ یا ۵ نفره نقش رهبری را بر عهده داشتند و مردم را به اعتراض تشویق می کردند.
روزنامه حکومتی مشرق ۲۹آبان ۱۳۹۸: «در شرارتهای اخیر میدان داری زنان چشمگیر بوده و در صحنه های مختلف نقش ویژه ای در واداشتن مردم به اعمال ساختارشکنانه دارند.»
خبرگزاری حکومتی فارس ۲۹ آبان ۹۸ گزارش داد: «در نقاط متعدد به ویژه حومه تهران، زنان ظاهراً 30 تا 35سال، نقش ویژهای در لیدری اغتشاشات به عهده دارند… این زنان متحدالپوشش، هریک وظیفهای جداگانه دارند؛ یکی از شورشها فیلم میگیرد، دیگری جلوی خودروها را میگیرد و دیگری با تحریک مردم، آنها را به پیوستن به صف اغتشاشها مجاب میکند.»

گسترش سریع اعتراضات به ۲۰۰ شهر
اعتراضات به سرعت ظرف چند روز به ۲۰۰ شهر در ۲۹ استان کشور گسترش پیدا کردند.
ولی فقیه ملایان علی خامنه ای روز ۲۶آبان وارد میدان شد و با «اشرار» خواندن معترضین دستور آتش گشودن به روی مردم را صادر کرد. تک تیراندازها از پشت بام ها، سر و قلب جوانان را نشانه گرفته، جوانان ۱۳ و ۱۴ساله را هدف قرار دادند. مأموران لباس شخصی از فاصله نزدیک به تظاهرکنندگان شلیک می کردند و با تبر به جان مجروحین می افتادند. در بسياري از موارد براي سركوب مردم مسلسلهاي سنگين و هلي كوپتر و تانک وارد صحنه شد. دیکتاتوری مذهبی یک جنایت گسترده دیگر علیه بشریت را به ثبت رساند.
حداقل۱۵۰۰ نفر شامل ۴۰۰ زن کشته، ۴۰۰۰ تن مجروح و ۱۲۰۰۰ تن بازداشت شدند.
برای جلوگیری از درز اخبار و پخش تصاویر سرکوب خونین معترضین اینترنت قطع و شبکه موبایل مختل شد.
این سرکوب تکاندهنده و کشتار مردم بی دفاع در ایران یکی از هولناک ترین جنایتهای قرن بیست و یکم است و با هر معیاری مصداق جنایت علیه بشریت محسوب می شود.
سیاست شلیک به قصد کشت، یک جنایت علیه بشریت
میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد، هشدار داد و افزود که «برخی از مأموران امنیتی از پشت به سوی افراد غیر مسلح که در حال فرار بوده اند مستقیما شلیک کرده اند. برخی دیگر به صورت و یا اعضای حیاتی بدن تیراندازی کرده اند. به عبارت دیگر قصد آنها کشتار معترضان بوده است. اینها نقض آشکار تعهدات و اصول بین المللی درباره استفاده از قهر بوده و نقض جدی حقوق بشر می باشند.»
کمیسر عالی گفت دفتر او اطلاعاتی دریافت کرده است که بخشاً گزارشاتی را تأیید می کنند که نیروهای امنیتی ایران علیه معترضان در میدان جراحی ماهشهر، از جمله علیه مردمی که با فرار از منطقه در نیزارهای نزدیک مخفی شده بودند، تیربار به کار گرفتند و حداقل ۲۳ نفر و احتمالاً تعداد خیلی بیشتری کشته شدند.
عفو بین الملل نیز در گزارشی که در تاریخ ۳۱ اردیبهشت ۹۹ (۲۰ مه ۲۰۲۰) منتشر شد این سیاست «شلیک به قصد کشتار» را تأیید کرد. فیلیپ لوتر، مدیر قسمت تحقیق و تبلیغ عفو بین الملل در امور خاورمیانه و شمال آفریقا، گفت: «این واقعیت که این تعداد زیاد از افراد مورد اصابت گلوله قرار گرفتند در حالیکه هیچ گونه تهدیدی از جانب آنها وجود نداشته به قساوت خلص نیروهای امنیتی و کشتار غیرقانونی آنها گواهی می دهد.»
بنا به اطلاعات گردآوری شده از سوی عفو بین الملل، در همه موارد به جز چهار مورد قربانیان هدف شلیک نیروهای امنیتی از جمله اعضای سپاه پاسداران، نیروهای شبه نظامی بسیج و پلیس قرار گرفتند که از مهمات جنگی استفاده می کردند و اغلب به سر و بالاتنه افراد شلیک می کردند. که این حاکی از قصد آنها از شلیک برای کشتن بود.
از چهار قربانی دیگر، دو نفر در جریان ضرب و شتم به دست اعضای نیروهای امنیتی از ناحیه سر ضربه مرگبار دریافت کردند. در رابطه با دو نفر دیگر نیز اینطور ثبت شده که از گاز اشک آور خفه شده اند.