به گفته غلامحسين فلاحتي، مسئول کانون شوراهاي اسلامي کار استان گيلان، «با وجود آنکه حدود ۶۰ درصد کشاورزي اين استان بر دوش زنان است، اما زنان کشاورز از هيچ حمايت اجتماعي برخوردار نيستند».
به گفته اين فعال کارگري، در کشاورزي به شيوه مکانيزه مردان به عنوان نيروي فني ماهر پشت دستگاهها حضور دارند، اما در ساير کشتزارها زنان هنوز با دست مشغول کار هستند.
در استان گيلان نيز بخش اعظم کشتزارها همچنان به شيوه سنتي و توسط کارگراني اداره مي شود که بيشتر زن هستند و از حقوق قانوني يک کارگر محروماند.
فلاحتي با اشاره به فصلي بودن فعاليت کارگران کشاورز، از جمله موارد محروميتهاي کارگران کشاورز به ويژه کشاورزان زن را عدم برخورداري از پوششهاي بيمه تامين اجتماعي دانست.
مشاغل کشاورزي تنها مربوط به چندماه از سال است و به همين دليل کشاورزان با خطر دائم بيکاري و عدم يافتن شغل در فصول کار مواجه هستند و در اين ميان زنان کارگر با مشکلات بيشتري روبهرو هستند.
علاوه بر اينها ورشکستگي بخشهايي از کشاورزي ايران به دليل واردات بي رويه و کاهش نياز بازار داخلي به محصولات داخلي کشاورزي تهديدي مضاعف براي امنيت شغلي کشاورزان و به خصوص کشاورزان زن محسوب ميشود. (راديو زمانه 8/1/93)
