خانم شعله پاکروان، مادر زنده یاد ریحانه جباری، که مظلومانه و بیگناه در ۳ آبان ۱۳۹۳ به دارآویخته شد، درباره ایستادن در مقابل ظلم و دادخواهی خون جوانان و شهیدان میهن سخن می گوید.
ریحانه به من یاد داد که می توانم بایستم، ریحانه یاد داد که می توانم بایستم، برای جلو رفتن چشمم را به درد مردم نبندم و با تسلیم روی خون ریحانه ها پا نگذارم.
دلم می خواهد به مادران کسانی که در آبان ماه گذشته یا در دی ماه ۹۶ یا هر موقع دیگری، عزیزانشان دستگیر شده اند الان در زندان هستند و یا زیر حکم هستند یا به هر دلیلی (بگویم) چرا ساکتید؟ مگر شما چیزی بالاتر از بجه تان دارید؟ ۱۵۰۰ نفر حداقل در آبان ماه گذشته کشته شدند. مادران کجا هستید؟ مگر عزیزتان برمی گردد؟
من از شما دعوت می کنم پرچم فرزندان تان را بالا ببرید. پیراهن بچه تان را تبدیل کنید به یک پرچم. بالای سرتان ببرید و بگویید اگر بچه مرا کشتید من تا زمانی که زنده هستم بوسه به این لباس می زنم و نمی گذارم که خون بچه من از جوشش بیافتد.
ما مادران باید از بند ناف های بچه هایمان یک زنجیر درست کنیم. زنجیری که بتوانیم از حیات بچه های زندانی مون دفاع کنیم. ما مادرها نباید بگذاریم که رژیم دستش به خون جوانان ما بیش از این آلوده بشود.