لورنا وينگ (7 اكتبر 1928- 6 ژوئن 2014) يك روانپزشك انگليسي بود. او در زمينه اختلالات رشد كودکان پيشگام بود و دانش جهان در رابطه با بیماری اوتيسم را ارتقاء‌داد و ترم آسپرگر سیندروم را ارائه کرد. وی دست اندرکار تأسیس انجمن ملی اتویسم در انگلیس بود.
وينگ به عنوان يك پزشک تربیت شده بود و در زمينه روانپزشكي تخصص داشت. در سال 1959 او بر روي اختلال در رشد كودكان تمركز نمود.
در آن زمان گمان می رفت که از هر 10هزار كودك 5 نفر دچار اوتیسم باشند اما به دنبال آگاهی که توسط وینگ و پیروانش به وجود آمده بود تشخیص دادند که دامنه شيوع اوتیسم در دهه 2010 به یک نفر در هر 100 کودک می رشد.
تحقيقات او، به ويژه همكاري او با جوديت گولد، اكنون در زمينه اوتيسم تفكر جديدي را پايه ريزي كرد. آنها مبتکر ثبت نام همه بيمارانی که نیازمند خدمات پزشکی بودند در منطقه لندن شدند.
اطلاعات جمع آوري شده با این رویکرد نو مبنایی برای وینگ ایجاد کرد که به واسطه آن متوجه شدند که بیماران مبتلا به اوتیسم طیفی را تشکیل می دهد و به دسته های مشخص و مجزا تقسیم نمی شوند.
آنها همچنين مركز بيماري هاي اجتماعي و ارتباطی را تأسيس كردند، که اولين محلی بود که خدمات یکدست تشخيصی و مشاوره ای برای چنین شرایطی در انگلیس ارائه می داد.
وينگ نويسنده كتاب ها و مقالات آکادمیک بسياري بود. ازجمله سندرم اسپرگر: یک روایت کلینیکی، که در سال ۱۹۸۱ تحقیق هانس آسپرگر را اجتماعی کرد و ترم سندروم اسپرگر را ارائه کرد.
او در سال 1962 با پدر و مادران بچه هاي مبتلا به اوتيسم همراه شد، و سازمانی که حالا تحت عنوان انجمن ملی اوتیسم در انگلیس شناخته می شود را تأسیس کرد. او تا قبل از مرگش به عنوان مشاور مرکز لونا وینگ در انجمن ملی اوتیسم خدمت می کرد.
