امیلین پنکهرست Emmeline Pankhurst (۱۵ ژوئیه ۱۸۵۸ – ۱۴ ژوئن ۱۹۲۸) یک فعال سیاسی اهل بریتانیا و از رهبران جنبش حق رأی زنان بود که کمک کرد زنان حق رأی به دست بیاورند.
در سال ۱۹۹۹ مجله تایم از پنکهرست به عنوان یکی از ۱۰۰ تن مهمترین شخصیت های قرن بیستم نام برد و نوشت «او ایده جدیدی از زن دوران ما ترسیم کرد، جامعه را تکان داد و الگوی جدیدی بدعت نهاد که راه بازگشت به عقب باقی نگذاشت.»
پنکهرست در منچستر در یک خانواده فعال سیاسی به دنیا آمد و در سن ۱۴ سالگی با جنبش حق رأی زنان آشنا شد. وی در ۱۸ دسامبر ۱۸۷۹ با ریچارد پنکهرست، یک وکیل که ۲۴ سال از وی مسن تر بود ازدواج کرد. ریچارد پنکهرست به حمایت از حق رأی زنان شهرت داشت. آنها طی ۱۰ سال دارای پنج فرزند شدند. ریچارد پنکهرست از فعالیت های همسرش در بیرون منزل حمایت می کرد.
پنکهرست در سال ۱۹۰۳، پنج سال پس از مرگ همسرش، اتحادیه اجتماعی و سیاسی زنان (WSPU) را که سازمانی تماماً متشکل از زنان بود را تأسیس کرد. این سازمان متعهد به عمل بود و نه حرف. این سازمان مستقل از احزاب سیاسی بود و به شیوه های ستیزه جویانه و رویارویی فیزیکی شهرت داشت چرا که اعضای آن شیشه پنجره ها را می شکستند و با پلیس درگیر می شدند. پنکهرست و دخترانش و همچنین سایر اعضای اتحادیه مکرراً حکم زندان دریافت می کردند و در آنجا دست به اعتصاب غذا می زدند.
امیلین پنکهرست در روز ۱۴ ژوئن ۱۹۲۸ درگذشت. تنها چند هفته بعد، دولت محافظه کار در تاریخ ۲ ژوئیه ۱۹۲۸ قانون نمایندگی مردم (۱۹۲۸) را به تصویب رساند و به همه زنان بالای ۲۱ سال حق رأی داد.
دو سال بعد یک مجسمه به یاد امیلین پنکهرست در باغ برج ویکتوریای لندن نصب شد.
