یک زن جوان ۲۳ ساله در زندان مخوف قرچک ورامین دست به خودکشی زد. این زن جوان در وضعیت وخیمی به سر می برد و هر لحظه امکان دارد جان خود را از دست بدهد.
مسئولان زندان بدون هیچ اقدام و واکنش عملی حتی حاضر نشدند او را به بهداری زندان منتقل کنند و با یک باند پیچی ساده او را به حال خود رها کردند.
بر اساس گزارش منابع موثق از داخل زندان در تاریخ ۱۰شهریور ۹۹ «این زندانی با درب کنسرو رگ گردن خود را زد. وی به دلیل خونریزی زیاد دچار بیهوشی شد. سایر زندانیان با سر و صدای زیاد عوامل زندان را مجبور کردند تا برای نجات جان او اقدام کنند. اما مأموران از انتقال او به بهداری خودداری کرده و فقط از داخل بند خارج کردند. سپس گردنش را باند پیچی نموده و برگرداندند. در برابر اعتراض سایر زنان زندانی به این وضعیت مأمورین گفتند «حالش خوب است و نگران نباشید.»
یک مورد دیگر خودکشی در زندان مخوف قرچک ورامین در تاریخ ۳۱ تیر ۹۹ اتفاق افتاد. منیره بهرامی زن جوان ۳۰ ساله در سرویس حمام و دستشویی زندان خود را با شال به دار آویخت و خودکشی کرد.
وضعیت اسفناکی که زنان در زندان قرچک با آن رو به رو هستند مواردی است از جمله معتاد کردن زنان، تجاوز به زنان زندانی، ضرب و شتم و آزار زنان و عدم رعایت اصل تفکیک جرائم. مواردی از جنایت و خشونت در حق زنان که راهی جز خودکشی در مقابل آنان باقی نمی گذارد.
همچنین جان زنان زندانی سیاسی محبوس در این زندان با تهدید مرگ رو به رو است. کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران به اقدام فوری جهت نجات جان این زندانیان فراخوان داد.
مهدی محمدی، رئیس زندان قرچک و معاون او، زنی به نام میرزایی، با اجیر کردن زنان زندانی عادی با جرائم خطرناک تلاش دارند با ایجاد صحنه‌های درگیری و حمله جمعی به زندانیان سیاسی زهرا صفائی و دخترش پرستو معینی و زندانی سیاسی دیگر فروغ تقی پور، آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و یا به قتل برسانند.
