یک زن ۵۳ ساله که همسر خود را سه هفته قبل بر اثر ابتلا به ویروس کرونا از دست داده بود روز ۲۱ فروردین ۹۹، دو روز پس از مرگ پسرش، دست به خودکشی تکاندهنده ای زد.
کلانتری تجریش واقع در شمال تهران که خبر این خودکشی تکاندهنده را اعلام کرد، گفت این خانم با مصرف قرص برنج اقدام به خودکشی کرده بود.
پسر این خانواده پس از مواجه شدن با مرگ پدرش در اثر بیماری کرونا و اینکه نتوانسته بودند مراسم سوگواری برگزار کنند دچار افسردگی شد ودست به خودکشی زد.
تنها دو روز بعد، مادر در غم از دست دادن همسر و پسرش به زندگی خود پایان داد. (خبرگزاری حکومتی رکنا – ۲۴ فروردین ۱۳۹۹)
این خودکشی تکاندهنده تنها یک نمونه از وضعیت زنانی است که در فقدان هرگونه حمایت اجتماعی در ایران در مقابل مسائل و مشکلات فراوان بدون دفاع و هرگونه کمکی تنها می مانند.
گسترش فاجعه بار ویروس کرونا در ایران تأثیر وحشتناکی بر روی کل جامعه و به طور خاص بر روی خانواده های کم درآمد داشته است و بهآسیب های اجتماعی از جمله خودکشی دامن زده است.
رئیس کمیته سلامت شورای شهر تهران روز ۲۷ فروردین اعلام کرد: «مطابق آماری که من دارم، روزانه در بهترین شرایط ۷۰نفر و در بدترین شرایط کمی بالاتر از ۱۰۰نفر در تهران بر اثر ابتلا به کووید-۱۹ جان می‌سپارند…». بر این اساس شمار جان‌باختگان تنها در تهران بین ۴هزار تا ۶هزار نفر است.
مقاومت ایران روز ۲۷ فروردین ۹۹ اعلام کرد که آمار جان‌باختگان فاجعه کرونا در ۲۷۸شهر ایران از ۲۹۰۰۰نفر بیشتر شده است.
معاون وزیر بهداشت نیز اعتراف کرد: «اینکه ۸۰۰هزار مبتلا شدند و چندین برابر آمار اعلام شده مرگ داریم قطعاً درست است».
در چنین شرایطی، رژیم ملایان هیچ کمکی به خانواده ها نکرده است و کمک ناچیزی که اعلام کرده هنوز به دست هیچکس نرسیده است.
