صبح روز پنجشنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۰ شاهد بزرگترین اعتراض سراسری معلمان و فرهنگیان در ۵۳ شهر در سراسر کشور بود. در اکثر این اعتراضات زنان معلم حضور پررنگی داشتند.
اعتراض سراسری معلمان و فرهنگیان بر علیه کمبود حقوق ها، گرانی، وضعیت غیرقابل تحمل معیشتی و بی توجهی مقامات رژیم نسبت به مطالبات برحق آنان برپا شد.
علاوه بر تهران، معلمان و فرهنگیان اعتراض سراسری خود در مقابل اداره آموزش پرورش در شهرهای کرمانشاه، شیراز، اصفهان، اهواز، اندیمشک، یزد، لردگان، قم، کوهدشت، ایلام، اراک، گناوه، مریوان، مشهد، شیروان، قزوين، الیگودرز، پلدختر، زرین دشت، ممسنی، خرم آباد، رشت، بندرانزلی، بروجرد، ماهشهر، ایذه، تبریز، مرودشت، نکا، سقز، زنجان، بوشهر، بابل، دورود، ملایر، سنقر، آمل، همدان، رزن، زیویه، ساری، جلفا، دزفول، سنندج، ارومیه، دیواندره، داران، بوکان، خرم بید، بجنورد، فراشبند و میاندوآب برگزار کردند.
مثل همیشه نیروی انتظامی و مأموران لباس شخصی بیهوده تلاش کردند جلوی این اعتراضات را بگیرند.
در تهران نیروی انتظامی ابتدا با استفاده از بلندگو سعی کرد جمعیت را متفرق کند. متعاقباً به صفوف معلمان معترض حمله ور شد که عکسها و تصاویر شهیدان قیام آبان را در دست داشتند. نیروی انتظامی عکسها را پاره کرد و از گرفتن فیلم از این تجمع جلوگیری نمود. عده ای از معلمان معترض نیز دستگیر شدند.
شعارهای اعتراض سراسری معلمان از جمله عبارت بودند از:
«نه تسلیم، نه سازش، رتبه‌بندی بدون خواهش»، «معلم زندانی آزاد باید گردد»، «تا حق خود نگیریم، از پا نمی‌نشینیم»، «معلم داد بزن، حقتو فریاد بزن»، «اجرای هم طرازی، بدون حقه بازی»، «این همه بی‌عدالتی، هرگز ندیده ملتی می‌باشد»، «آهای مجلس، دولت، خجالت خجالت» و «دشمن ما همینجاست، دروغ می‌گن آمریکاست».
بر روی پلاکاردهایی که در تجمعات شهرهای مختلف در دست معلمان بود نوشته شده بود: «معلم قیام کن، از حق خود دفاع کن» و «معلم به پا خیز، برای رفع تبعیض» بودند. در برخی از تجمعات نیز تراکتی در یادبود ۱۵۰۰ شهید قیام آبان ۹۸ توزیع گردید.
معلمان و فرهنگیان ایران از ماه شهریور اعتراضات خود را افزایش داده اند و زنان معلم در این اعتراضات نقش فعالی داشته اند.
