دولت ایران خود را مجاز می شمارد که در خصوصی ترین مسائل زندگی زنان مانع تراشی کند. خبرگزاری حکومتی تسنیم می نویسد:
اگر زن ایرانی قصد ازدواج با بیگانگان را در سر دارد،
رعایت تمامی تشریفات این نوع از ازدواج برایش کاملاً اجباری است. گام اول این تشریفات اخذ پروانه زناشویی است. ابتدا زوجین باید با مراجعه به اداره امور اتباع و مهاجرین خارجی ، درخواست صدور پروانه زناشویی را کرده و گواهینامه از مرجع رسمی کشور متبوع مرد مبنی بر بلامانع بودن ازدواج با یک زن ایرانی را ضمیمه درخواست کنند. البته اگر زوج پناهنده باشد طبیعتاً صدور چنین گواهینامه‌ای امکان ندارد زیرا در این مورد از حمایت مأموران سیاسی و کنسولی برخوردار نیست.
گام دوم ثبت ازدواج است. ازدواج بیگانگان با زنان ایرانی نیز به سختی از فیلتر های دولتی عبور می کند.
اما اگر زنی بدون اجازه دولت، شوهر خارجی اختیار کند، این ازدواج از سوی دولت ایران اعتباری و از نظر قانونی تخلف است زیرا ازدواج خلاف مقررات صورت گرفته است، بنابراین دادگاه‌ها در صورت بروز مشکل، دیگر کاری با این ازدواج ندارند.
این مشکل دامن فرزندان احتمالی را نیز خواهد گرفت؛ به‌دلیل اینکه فرزندان تابعیت ایرانی ندارند، دولت به آنان شناسنامه ایرانی نمی‌دهد و به همین دلیل، امکان تحصیل برای آنها در ایران وجود نخواهد داشت. حتی بچه‌های حاصل از این ازدواج در زمینه وراثت هم نمی‌توانند از حقوق قانونی خود بهره‌ای ببرند.
قانون حمایت از خانواده نیز در این میان می‌گوید هر فرد خارجی که بدون اجازه با زن ایرانی ازدواج کند، به مجازات حبس محکوم می‌شود. (خبرگزاری حکومتی تسنیم -۵ خرداد 1395)
