خودداری رژیم ملایان از پشتیبانی بیمارستان ها و به طور خاص بیمارستان های خصوصی موجب ورشکستگی آنها و اخراج پرستاران شده است. بیمارستانهای خصوصی که بیماران مبتلا به کرونا را پذیرش نمیکنند، در حال اخراج گسترده پرستاران باسابقه هستند. این در شرایطی است که کمبود پرستار و ابتلای بخشی از کادر پزشکی فشار هر چه بیشتری بر آنها وارد می کند.
تنها در بیمارستان آتیه تهران، نیمی از ۱۲۰۰پرسنل بیمارستان را برکنار کرده اند، زیرا این بیمارستان هیچ بودجه ای ندارد. پزشکان و پرستاران و سایر کارمندان باقیمانده نیز فقط ۲۰روز در ماه می توانند حقوق بگیرند زیرا بیمارستان فاقد منابع مالی برای ادامه کار است.
در یک بیمارستان خصوصی دیگر در تهران بیش از ۳۰پرستار اخراج شدند. در یک بیمارستان خصوصی در مشهد نیز ۳۰ پرستار شغل خود را از دست دادهاند.(۲۶ فروردین ۱۳۹۹)
علاوه بر این، در ماه های بهمن و اسفند ۹۸ و فروردین ۹۹، تعداد زیادی از پرستاران در بیمارستان های خصوصی ایران شغل خود را از دست داده اند.
ورشکستگی بیمارستان ها به دلیل حمایت نکردن دولت
در اپیدمی کووید ۱۹، بسیاری از اصناف و مراکز کسب و کار تعطیل شده اند و اغلب نیروهای روزمزد و کارگران بخش خصوصی درآمد خود را از دست داده اند. انتظار می رفت به علت نیاز بالا به خدمات درمانی در حوزه سلامت، مطب ها و بیمارستان ها بیشتر فعال باشند؛ اما در ایران به دلیل ناکارآمدی رژیم در مدیریت بحران درست در شرایطی که بیش از پیش به پرستاران و بیمارستان ها نیاز هست، بیمارستان های خصوصی ورشکست و پرستاران اخراج می شوند.
خبرگزاری رسمی ایرنا روز ۱۹فروردین گزارش کرد، خیلی از بیمارستان ها مجبور شدند تعدیل نیرو کنند و با نیروهای خود خداحافظی کنند! برخی از اصلی ترین مشکلات مالی بیمارستان های خصوصی، عدم پرداخت شرکت های بیمه و سازمان تأمین امنیت اجتماعی دولت است.
به نوشته روزنامه حکومتی همشهری به تاریخ ۱۹فروردین ۱۳۹۹، ایرج خسرونیا، رئیس انجمن پزشکی، پیشتر اعلام کرده بود که بعضی از بیمارستان ها در آستانه ورشکستگی قرار دارند. این شامل بخش دولتی و بیمارستان های رده ۳ و ۴ خصوصی است. در نتیجه مدیران بیمارستان اعلام کردند که بیمارستان های خصوصی برای جلوگیری از ورشکستگی اقدام به اخراج برخی از کارمندان خود کرده اند.
روزنامه حکومتی شهروند، ۱۹فروردین ۱۳۹۹ نیز نوشت: برخی از بیمارستان های خصوصی ورشکسته می شوند و بسیاری از پرستاران و پزشکان و کادر پزشکی شغل خود را از دست داده اند.
فشار بیش از حد اقتصادی بر پرستاران
در رابطه با فشار بیش از حد اقتصادی بر پرستاران، شهروند به نقل از یکی از آنها فاش ساخت، این پرستاران نمی توانند نسبت به اخراج خود و وضعیت اسفبار پیش آمده شکایت کنند زیرا شانس خود را برای اشتغال احتمالی مجدد از دست می دهند.
در یک نمونه تکاندهنده دیگر، یک پرستار دیگر گفت، برخی از همکارانش که به ویروس کرونا مبتلا شده اند نیز اخراج شدند.
در ایران بیشتر قشر پرستار را زنان تشکیل می دهند و واضح است که اولین آسیب متوجه زندگی زنان پرستار شده و در آینده بیشتر خواهد شد.
در این شرایط وزارت بهداشت از پرستاران خواسته تا با قراردادهای ۸۹روزه به بیمارستان های دولتی بپیوندند تا کمبود پرسنل را جبران کنند. در این حالت وضعیت شغلی پرستاران به هیچ وجه پایدار نیست و امضای قراردادهای کوتاه مدت باعث ایجاد هیچگونه تعهدی برای بیمارستان ها نمی شود.
کمبود مواد ضدعفونی کننده به دلیل ورشکستگی بیمارستان ها
حسین کرمانپور، مدیر روابط عمومی سازمان نظام پزشکی، در مورد مشکلات بیمارستان ها گفت، اغلب بیمارستان های خصوصی با بحران جدی اقتصادی مواجه شده اند. افزایش بار هزینه های بهداشتی در بحران کرونا این بیمارستان ها را به مرز ورشکستگی کشانده است. آنها مجبورند مواد ضدعفونی کننده را از بازار آزاد از واسطه ها به قیمت های گران بخرند و دسترسی راحت به این اقلام ندارند. از طرف دیگر تأمین ماسک و لباس های گرانقیمت محافظتی نیز برای پرسنل هزینه سنگینی دارد.